بازگشت
تروریست ها اعتراف کردند که مسئول «حمله با سلاح شیمیائی» بوده اند
ترجمه توسط حمید محوی ترجمه توسط حمید محوی

ایسر میدانی عضو بنیانگذار کمیتۀ همآهنگی برای دفاع از سوریه  از سوریه گزار ش داد : تروریست ها اعتراف کردند که مسئول «حمله با سلاح شیمیائی» بوده اند.


 


ایسر میدانی _ عضو بنیانگذار کمیته همآهنگی برای دفاع از سوریه                                             

گروه های تروریست در غوطه واقع در حومۀ دمشق، در مقابل روزنامه نگاری به نام دیل غافلاک (1) مسئولیت حادثۀ سلاح شیمیائی را در هفتۀ گذشته به عهده گرفتند، یعنی رویدادی که قدرت های غربی آن را به بشار اسد نسبت دادند. تروریست ها اعتراف کردند که قربانیان در اثر یک اشتباه از سوی آنها در کنترل سلاح های شیمیائی کشته شده اند. علاوه بر این تروریست ها اعلام کردند که این سلاح های شیمیائی را  عربستان سعودی به آنها تحویل داده است.

   روزنامه نگار/دیل غافلاک


روزنامه نگار، غافلاک نوشته است : «مصاحبات متعدد با پزشکان، ساکنان غوطه، مبارزان مسلح و خانواده هایشان،...بسیاری بر این باور هستند که برخی از شورشیان با میانجیگری یکی از رؤسای اطلاعاتی عربستان سعودی، شاهزاده بندر بن سلطان سلاح شیمیائی دریافت کرده اند و همانها مسئول انفجار گاز مرگ آور بوده اند.»


شورشیان به دیل غافلاک گفته اند که آنها را به درستی از نحوۀ کا ر با این سلاح های شیمیائی مطلع نکرده بودند، و حتی از محتوای آن بی اطلاع بوده اند. گویا که این سلاح ها در آغاز برای تحویل به جبهۀ النصرت یکی از شعبات القاعده فرستاده شده بود.
فردی به نام «جی» (حرف جی به لاتین) به غافلاک گفت «ما در مورد این سلاح ها خیلی کنجکاو بودیم و تردید داشتیم. و بدبختانه، برخی از مبارزان به شکل بی احتیاطانه ای به این سلاح ها دست زدند و موجب انفجار آن شدند.»
همین موضوع را یک مبارز زن به نام «کا» (کا به حرف لاتین) به غافلاک گفت : «به ما نگفته بودند که این سلاح ها از چه نوعی است و چگونگی باید آنها را بکار ببریم. نمی دانستیم که حاوی سلاح های شیمیائی است. هرگز تصور نمی کردیم که این سلاح ها از نوع شیمیائی باشد.»

ابو عبدل منعیم، پدر یکی از شورشیان نیز به غافلاک گفت : « پسر من دو هفتۀ پیش آمد و از من پرسید که ایا من از محتوای این سلاح های اطلاعی دارم یا نه...» و این سلاح ها به شکل استوانه و برخی دیگر به شکل کپسول گاز تشریح کرد،  و مبارز سعودی را که این سلاح ها را تحویل داده بود به نام «ابو عایشه» معرفی کرد. به گفتۀ ابو عبدل منعیم، سلاح ها در داخل تونل منفجر شد و 12 نفر از شورشیان در اثر این انفجار کشته شدند.


دیل غافلاک در ادامۀ گزارشات خود نوشته است که :

«بیش از ده نفر از شورشیانی گفته اند که از دولت عربستان سعودی حقوق می گیرند.»
این اعترافات از جانب به اصطلاح شورشیان سوریه، کاملا شیرازۀ ماشین جنگی ایالات متحده را از هم می گسلد که رؤیای حمله به سوریه را در سر می پروراند و در تبلیغات رسانه ای به شکل خدشه ناپذیری بشار اسد را در حملۀ شیمیائی متهم اعلام کرد. در اعتبار دیل غافلاک هیچ ابهامی وجود ندارد. او طی دو دهه گزارشگر آسوشیتت پرس در خاورمیانه بوده است و برای «ناسیونال پیبلیک رادیو _ ان پی آر» کار می گرده و برای بی بی سی نیوز مقاله می نویسد.

نقش عربستان سعودی که در گفتارهای شورشیان شنیدیم، داستان آن در «مینت پرس»(2) منتشر شده بود (که در حال حاضر به دلیل تراکم مراجعات از سر تا سر دنیا دچار نقص فنی شده) که یک سازمان رسانه ای قانونی است که مینسوتا بنیانگذاری شده. نقش عربستان سعودی در ارسال سلاح شیمیائی به شورشیان خبر شگفت آوری نیست، در گزارشات اخیر در همین هفته، اعلام شد که مقامات عربستان سعودی روسیه را در صورتی که به پششتیبانی از رئیس جمهور سوریه ادامه دهد به حملۀ تروریستی در بازی های المپیک زمستانی سال آینده در سوچی تهدید کرده اند.

به گزارش «تلگراف» گویا شاهزاده بندر به ولادیمیر پوتین گفته است : «می توانم برای حفاظت از بازی های المپیک زمستانی سال آینده می توانم به شما ضمانت بدهم. گروه های چچن که امنیت بازی ها را تهدید می کنند تحت کنترل ما هستند.»

اگر ماجرای حادثۀ ناخواستۀ سلاح شیمیائی حقیقت داشته باشد، در این صورت مسئولان فرانسوی بین گازانبر گیر می کنند و همکاری آنها، به تبانی در جنایت جنگی تلقی خواهد شد. ولی در صورتی که حقیقت آشکار شود، و عده ای گفته باشند و اعتراف کرده باشند که این واقعه یک اتفاق ناخواسته بوده. حتی اگر چنین حقیقتی کاملا بیانات وزیر امور خارجۀ فرانسه، لوران فبیوس را که مصرانه روی «به کار بستن سلاح شیمیائی توسط بشار اسد» تأکید می ورزید و در آن «هیچ تردیدی» نداشت بی اعتبار می سازد، دست کم  _  به اصطلاح حادثۀ ناخواسته _ برای آنهائی که با جنایات جنگی علیه بشریت همکاری کرده اند، می تواند در مقابل دادگاه بین المللی به عنوان دلیلی برای کاهش جرمشان مطرح شود.

چنین تأویلی به موعد مناسبی می رسد زیرا فرانسوی ها پس از رأی پارلمان ایالات متحده مبنی بر مخالفت با مداخلۀ نظامی در سوریه و پس از رأی نمایندگان بریتانیائی، پنجشنبه 29 اوت، علیه اقدامات دولت برای دفاع از اصل مداخله در پاسخ به اتهام استفاده از سلاح شیمیائی توسط دمشق، خودشان را خیلی تنها می بینند.
در بریتانیا، مداخلۀ نظامی با 286 رأی مخالف علیه 272 رأی موافق مردود اعلام شد.

بلژیک به سهم خود از دولت فرانسه درخواست کرده است که «مدارک مرتبط به حملۀ شیمیائی توسط دولت سوریه علیه مردم سوریه را به اطلاع عمومی برساند». ایتالیا، لهستان، هلند بر اساس مجوز سازمان ملل متحد واکنش نشان خواهند داد. اعضای اتحادیۀ اروپا در مجموع از مدتها پیش به این اصل پایبند بودند.
در فقدان توانائی برای حمله به سوریه، و خطر اجبار در زدودن شکست تحقیر آمیز که در برگ های کتاب تاریخ برای نسل های آینده نوشته خواهد شد، راه حل اعتراف به حادثۀ ناخواسته می تواند دست کم راه نجاتی برای گروه فبیوس-هولاند، کوشنر و برنارد هانری لوی باقی بگذارد. برنارد هانری لوی در رادیو «آر ام سی» می گفت نه چندان دیرتر از امروز «مداخله نکردن در سوریه شرم آور است». ولی برنارد هانری لوی، این «میتومن» (اسطوره پرداز بیمارناک) و پسیکوتیک کاری بجز شرم آوری برای فرانسه انجام نداده است.


                 

             برنارد هانری لوی                           لوران فبیوس

           

                         دکتر برنارد کوشنر                              فراسوآ هولاند


پی نوشت :

1)   Dale Gavlak

2)   Mint Press

3)    






September 4th, 2013


  برداشت و بازنویسی درونمایه این تارنما در جاهای دیگر آزاد است. خواهشمندم، خاستگاه را یادآوری نمایید.
 
بازگشت
مسایل بین المللی